Berbagai-bagai pendapat telah diberikan oleh ahli-ahli pendidik barat dan tempatan
mengenai takrifan pendidikan pemulihan. Secara lebih khusus, takrif pendidikan
pemulihan itu telah diberi dengan pelbagai definisi, antaranya ialah :
Menurut laporan yang bertajuk Asia and Pacific Programme ofEducational
Innovation for Development (1987) yang disediakan oleh Kementenian Pendidikan
Malaysia, pengajaran pemulihan ialah: a process in which children with learning
problems are given practical alternatives and effective approaches (programme) in
education.
Bahagian Sekolah-sekolah, Kementenian Pendidikan dalam pekeliling
KP (BS) 8502I5IPKIJ1d. V (26) bertanikh 8 Januani 1986 telah mendefinisikan
pengajaran pemulihan sebagai satu usaha dalam pendidikan untuk mengatasi
masalah pemelajaran munid-munid lemah disekolah-sekolah rendah, khususnya
ditumpukan kepada kemahiran asas membaca, menulis dan mengira, di bawah
kelolaan guru-gunu pemulihan yang telah menerima latihan khas dalam bidang ini.
Ini bermakna pengajaran pemulihan adalah satu proses pengajaran dengan
pendekatan yang lebih berkesan, praktikal bagi munid-munid yang menghadapi
masalah pemelajaran. Pusat Perkembangan Kunikulum Kementerian Pendidikan
Malaysia (1984), dalam konteks KBSR Program Pemulihan merupakan langkahlangkah
khusus yang dijalankan untuk membantu murid yang menghadapi masalah
pemelajaran tertentu dalam kemahiran asas membaca, menulis dan mengira.
Sharifah Alwiah Alsagoff (1983), mentakrifkan pendidikan pemulihan adalah satu
tindakan khusus yang diambil untuk mengatasi keperluan pendidikan murid yang
mengalami kesukaran dari segi pembelajaran dalam darjah khas di sekolah biasa, di
pusat khusus yang dihadiri oleh murid secara sambilan, dalam kumpulan yang
diasingkan daripada sekolah biasa, dan dalam darjah untuk pengajaran khusus oleh
guru pemulihan.
Bagi Ishak Haron dan Koh Boh Boon (1983), menegaskan bahawa pendidikan
pemulihan ialah satu perkhidmatan khas untuk memenuhi keperluan-keperluan
kanak-kanak yang menghadapi masalah-masalah pembelajaran di sekolah-sekolah
biasa atau aliran perdana yang gagal menguasai kemahiran membaca, menulis dan
mengira.
Koh (1979) dalam kertas kerjanya bersempena dengan Tahun Kanak-kanak 1979
mendefinisikan pengajanan pemulihan sebagai pengajaran yang bertujuan
memulihkan kelemahan-kelemahan yang dikesan pada murid lambat dengan tujuan
meningkatkan taraf pencapaian mereka agar setaraf dengan pencapaian muridmurid
normal.
Sharifah (1979) pula mengatakan pengajaran pemulihan ialah pengajaran melalui
pendekatan dan kaedah yang khusus untuk murid-murid yang terlalu lemah.
Chua (1977), mendefinisikan pengajaran pemulihan sebagai satu pengajaran yang
bertujuan untuk membantu murid yang lemah, melalui pendekatan perseorangan
dalam kelas yang kecil bilangan muridnya. Pengajaran ini menggunakan kurikulum
yang diubahsuaikan dengan menitikberatkan perkara yang praktis dan latih tubi,
tunjuk cara yang melibatkan kegiatan dan gerak kerja yang dimudahkan serta
disampaikan dengan teratur serta dikendalikan oleh kakitangan ikhtisas (profesional)
yang terdiri daripada Guru Pemulihan dengan kerjasama doktor, pekerja sosial,
pakarjiwa dan pihak-pihak lain yang berkaitan. Kesimpulan pengajaran pemulihan
adalah sejenis pengajaran yang dijalankan untuk membantu murid-murid lambat dalam pemelajaran disekolah agar mereka tidak terus ketinggalan dalam proses
pendidikan disekolah dan dapat seiring dan setarafdengan rakan mereka yang lain.
.Albertwhite (1977), pula menyatakan bahawa pengajaran pemulihan ialah suatu
bentuk pengajaran yang diperlukan oleh kanak-kanak yang bersifat ketidakupayaan
yang disertai oleh gangguan-gangguan emosi. Beliau menegaskan bahawa; ‘by
remedial teaching is meant teaching which is based in a different diagnosis which
forms the basis for scientific remedial procedures’.
Persatuan Pendidikan Pemulihan Kebangsaan bagi United Kingdom (1975),
mendefinisikan pengajaran pemulihan sebagai satu program pengajaran khas yang
dirangka bagi memenuhi keperluan pendidikan bagi kanak-kanak yang menghadapi
masalah pembelajaran dalam kalangan murid-murid di sekolah-sekolah biasa.
Persatuan ini juga mengatakan pengajaran pemulihan sebagai tindakan khusus
yang diambil untuk mengatasi kesusahan dan segi pembelajaran dalam kelas khas
di sekolah biasa atau di pusat khusus yang dihadiri oleh murid secara sambilan
dalam kumpulan yang diasingkan untuk pengajaran khusus oleh guru pemulihan.
Creber (1974), beliau mentakrifkan pengajaran pemulihan sama dengan pengajaran
imbuhan. Menurut beliau, pemulihan kadangkala merupakan pengalaman pengalaman
yang tidak dinikmati oleh kanak-kanak yang tidak bernasib baik.
Definisi di atas disokong pula Brennan (1974), yang mengatakan bahawa
pengajaran pemulihan ialah pengajaran untuk penyesuaian dan pembetulan bagi
murid-murid yang didapati menghadapi masalah dalam pembelajaran. Menurut
beliau; ‘Remedial education is regarded as the kind of education required to meet needs
which are the result of learning disabilities, that is learning failure which cannot be
explained by any reference to inadequacies in the pupils enviromental situation or
life experience’. Menurut Tansley (1967) pengajaran pemulihan ialah satu bentuk pengajaran yang
mengutamakan langkah-langkah yang benar-benar teliti dan sistematis bagi
membolehkan pengajaran pemulihan dijalankan dengan tersusun.
Menurut Pringle (1966), satu pengajaran yang mempunyai pendekatan khas yangtindakan khusus yang diambil untuk mengatasi keperluan pendidikan murid yang
mengalami kesukaran dari segi pembelajaran dalam darjah khas di sekolah biasa, di
pusat khusus yang dihadiri oleh murid secara sambilan, dalam kumpulan yang
diasingkan daripada sekolah biasa, dan dalam darjah untuk pengajaran khusus oleh
guru pemulihan.
Bagi Ishak Haron dan Koh Boh Boon (1983), menegaskan bahawa pendidikan
pemulihan ialah satu perkhidmatan khas untuk memenuhi keperluan-keperluan
kanak-kanak yang menghadapi masalah-masalah pembelajaran di sekolah-sekolah
biasa atau aliran perdana yang gagal menguasai kemahiran membaca, menulis dan
mengira.
Koh (1979) dalam kertas kerjanya bersempena dengan Tahun Kanak-kanak 1979
mendefinisikan pengajanan pemulihan sebagai pengajaran yang bertujuan
memulihkan kelemahan-kelemahan yang dikesan pada murid lambat dengan tujuan
meningkatkan taraf pencapaian mereka agar setaraf dengan pencapaian muridmurid
normal.
Sharifah (1979) pula mengatakan pengajaran pemulihan ialah pengajaran melalui
pendekatan dan kaedah yang khusus untuk murid-murid yang terlalu lemah.
Chua (1977), mendefinisikan pengajaran pemulihan sebagai satu pengajaran yang
bertujuan untuk membantu murid yang lemah, melalui pendekatan perseorangan
dalam kelas yang kecil bilangan muridnya. Pengajaran ini menggunakan kurikulum
yang diubahsuaikan dengan menitikberatkan perkara yang praktis dan latih tubi,
tunjuk cara yang melibatkan kegiatan dan gerak kerja yang dimudahkan serta
disampaikan dengan teratur serta dikendalikan oleh kakitangan ikhtisas (profesional)
yang terdiri daripada Guru Pemulihan dengan kerjasama doktor, pekerja sosial,
pakarjiwa dan pihak-pihak lain yang berkaitan. Kesimpulan pengajaran pemulihan
adalah sejenis pengajaran yang dijalankan untuk membantu murid-murid lambat dalam pemelajaran disekolah agar mereka tidak terus ketinggalan dalam proses
pendidikan disekolah dan dapat seiring dan setarafdengan rakan mereka yang lain.
.Albertwhite (1977), pula menyatakan bahawa pengajaran pemulihan ialah suatu
bentuk pengajaran yang diperlukan oleh kanak-kanak yang bersifat ketidakupayaan
yang disertai oleh gangguan-gangguan emosi. Beliau menegaskan bahawa; ‘by
remedial teaching is meant teaching which is based in a different diagnosis which
forms the basis for scientific remedial procedures’.
Persatuan Pendidikan Pemulihan Kebangsaan bagi United Kingdom (1975),
mendefinisikan pengajaran pemulihan sebagai satu program pengajaran khas yang
dirangka bagi memenuhi keperluan pendidikan bagi kanak-kanak yang menghadapi
masalah pembelajaran dalam kalangan murid-murid di sekolah-sekolah biasa.
Persatuan ini juga mengatakan pengajaran pemulihan sebagai tindakan khusus
yang diambil untuk mengatasi kesusahan dan segi pembelajaran dalam kelas khas
di sekolah biasa atau di pusat khusus yang dihadiri oleh murid secara sambilan
dalam kumpulan yang diasingkan untuk pengajaran khusus oleh guru pemulihan.
Creber (1974), beliau mentakrifkan pengajaran pemulihan sama dengan pengajaran
imbuhan. Menurut beliau, pemulihan kadangkala merupakan pengalaman pengalaman
yang tidak dinikmati oleh kanak-kanak yang tidak bernasib baik.
Definisi di atas disokong pula Brennan (1974), yang mengatakan bahawa
pengajaran pemulihan ialah pengajaran untuk penyesuaian dan pembetulan bagi
murid-murid yang didapati menghadapi masalah dalam pembelajaran. Menurut
beliau; ‘Remedial education is regarded as the kind of education required to meet needs
which are the result of learning disabilities, that is learning failure which cannot be
explained by any reference to inadequacies in the pupils enviromental situation or
life experience’. Menurut Tansley (1967) pengajaran pemulihan ialah satu bentuk pengajaran yang
mengutamakan langkah-langkah yang benar-benar teliti dan sistematis bagi
membolehkan pengajaran pemulihan dijalankan dengan tersusun.
diperlukan oleh semua murid yang mundur dalam satu-satu mata pelajaran serta
berkemahuan dan berkebolehan belajar melalui latihan yang sistematik dan dapat
memenuhi keperluan-keperluan mereka
Berdasarkan Collins (1961), pengajaran pemulihan ialah satu bentuk pengajaran
yang mengutamakan mata pelajaran asas. Malah beliau menegaskan pengajaran ini
ialah satu kaedah pengajaran yang istimewa bagi murid-murid yang gagal dalam
mata pelajaran asas di sekolah seperti membaca, menulis dan mengira. Collins telah
menyimpulkan pendidikan pemulihan sebagai; ‘special education treatment
ofchildren found to befailing in the basic school subjects of reading, spelling and
number’..
Bagi Evans (1955) pula, pengajaran pemulihan dianggap sebagai ‘the ambulance of
educational system’. Oleh itu pengajaran ini tidak boleh diambil kira sebagai satu
pekerjaan atau pengajaran yang dilakukan secara mengejut, mendadak atau
digunakan pada waktu kecemasan sahaja. Pengajarannya perlu dirancang dan
disusun dengan rapi berdasarkan aspek-aspek kelemahan munid.
Menurut Blair (1956), pengajaran pemulihan ialah satu bentuk pengajaran yang
bertujuan untuk membaharui teknik pengajaran dan pemelajaran untuk mengikis
segala kebiasaan dan amalan yang tidak sesuai bagi murid-munid lambat. Selain
definisi pendidik dan Barat, terdapatjuga definisi yang telah diubahsuaikan oleh ahli
pendidik tempatan mengikut keperluan tempatan.
No comments:
Post a Comment